Drie slagwerkers spelen tafelmuziek. Met hun handen en vingers trommelen en vegen ze over met microfoons versterkte panelen.

Tafelmuziek

De term tafelmuziek stamt uit een traditie van muziekstukken die gecomponeerd werden om gespeeld te worden tijdens een banket, of zoals we tegenwoordig zouden zeggen: een diner. De Belgische componist Thierry de Mey, neemt in zijn compositie Musique de Table het begrip tafelmuziek letterlijk. Tegelijkertijd is zijn stuk feestelijk en theatraal bedoeld, zoals tijdens de RCO Club Night van 6 oktober 2018 in de Amsterdamse Melkweg. Daarmee sluit De Mey aan bij een oude traditie.

Drie slagwerkers

Drie slagwerkers zitten in het donker achter drie kleine tafeltjes, die fel zijn uitgelicht. De focus is echter niet op hen, maar op hun handen. Met hun handen trommelen ze niet alleen, maar vegen en dansen ze. Ook wandelen ze met hun vingers over de kleine tafeltjes. Behalve een partituur, is Thierry de Meys partituur ook in instructie voor een choreografie.

De drie slagwerkers, Marc Braafhart, Tomohiro Ando en Ryoko Imai zitten stil met hun bovenlichaam. Hun gezichten staan op onbewogen. De focus, echter, ligt op hun handen. Die bewegen, vegen en maken geluid.

Het publiek in de afgeladen volle zaal, houdt daarentegen de adem in. De aanwezige fotografe kiest voor een relatief lange sluitertijd en klikt. Het resultaat is een foto van bewogen tafelmuziek.

Eye Print

‘Ik print, dus ik ben.’

Een foto die niet is afgedrukt op papier, is als een foto die niet is gemaakt. Iedereen die een afgedrukte foto in handen heeft gehad, weet dat de tactiele ervaring ongeëvenaard is. Daarom drukt Renske al haar foto’s, die ze goed vindt, af. Elke week plaatst ze – onder de noemer Eye Print – een digitale foto van een fotoprint online. Ze plaatst de foto met een korte beschrijving hoe de foto tot stand kwam en waar deze over gaat.